దు:ఖపు రంగు (క‌థ‌)

ఇంటి వెనుక నుండి మొదలయ్యే అడవి. పేరుకు అడవే కానీ, ఒక పచ్చని చెట్టు కూడా కనబడని ఆరుబయలు. చిన్న చిన్న చిట్టీతి పొదలు బొమ్మేడు,చిట్టికీసర చెట్లు. గట్టి ఎర్రటి నేల. చిన్న గాలికే నేల దుమ్మురేగి చెట్ల ఆకులు కూడా జేగురు రంగు వేసుకున్నట్టు వుంటాయి.
ఆ కొండంచు పల్లెలో గుట్టల మధ్య నిలువుగా పెరిగిన చిట్టి కీసర కొమ్మలని వంకీ కట్టిన కర్రతో లాగి తన దగ్గర ఉన్న తాడుతో ముడేసి నేలబారుకి వొంగేలా లాగి మళ్ళీ అదే చెట్టు మొదలకి ముడేసింది. ఆకులని తింటున్న మేకల మందని చూస్తూ పక్కనే వున్న పెద్ద రాతిపై కూర్చుని ఎక్కడో ఆలోచిస్తూ కూర్చుంది సోనా. పిల్లిలా శబ్దం కాకుండా ఎటు నుంచి వచ్చాడో భూక్యా మోకాళ్ళ మీద నేలపై కూలబడి సోనా కాళ్ళు పట్టుకుని 'నన్ను మాఫ్‌ చేసినాని చెప్పు సోనా, మళ్ళీ లగ్గం చేసుకుని నీకు చాలా అన్యాయం చేసినా, వోలి కింద యిచ్చిన పశువులని కూడా తిప్పి తోలుకొచ్చుకున్నా.. వొక్క మాట అనలేదు మీ అమ్మ బాపు. ఇంట్లో పని, మడిలో పని అన్నీ నీ చేత చేయిస్తున్నా అని కుమిలిపోతుండా. అది రాచ్చసి ముండ. నీ యెంక చూసినా వూరుకుంటల్లే. దాని నోటికి ఝడిసి కుక్కిన పేనల్లే పడి వుండాను గానీ ఇంటికి అసలైన లచ్చిమి దేవి.. నువ్వే, నువ్వు నా వైపు చూసి చిన్న నవ్వైనా నవ్వనిదే నేనెట్టా బతకనే సోనా!' అంటూ ఆమె ఒడిలో తలపెట్టాడు. కళ్ళు పెద్దవి చేసి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ భర్త తలపై ప్రేమగా చేయి వేయబోయి క్షణంలో మనసు మార్చుకుంది.
మోసకారికి మాటలకేమి కొదవ. మాట మాటకి రంగులద్డటమే కదా! అని అనుకుంటుండగానే మరిన్ని మాటలు చెపుతూ ఆమె ఒళ్లో నుంచి లేచి నడుము చుట్టూ చేతులు బిగించి 'లేత కొబ్బరి లాంటి నిన్నువొదిలి ముదురు ముంజెలాంటి దానితో సర్దుకోవాల్సి వస్తుంది. నువ్వు వూ అనవే సోనా! దాన్ని బయటకి తోలేస్తా' అన్నాడు మోహముతో. సోనాకి గొంగళి పురుగు పాకినట్టైంది. రెండు చేతులతో అతన్ని విసురుగా వెనక్కి నెట్టేసి లేచి బిరబిరా పోయి కొమ్మలందక మే..మే.. అని అరుస్తున్న మేకపిల్ల ముందుకి కొమ్మని లాగి చివురలందింస్తుంటే... 'ఎన్నాళ్ళు వొంటిగా పడి వుంటావ్‌, మొగుడ్ని కదా..! ముద్దు మురిపం తీర్చుదామనుకున్నా నన్నే కాదంటావా? ఛీ కొడతావా, బాడ్కోవ్‌ దానా..! యింటికి రావే, నా కొడుకుని అంటుకోవే..

నీ పని చెపుతా' అని కొట్టడానికి మీదకి వచ్చాడు భూక్యా. అంతలో ఇంటెనుక నుంచి 'ఓరు..' అంటూ చేతులూపుతూ కేకలు పెడుతన్న రుక్కుని చూసి తోక జాడించి మెల్లగా జారుకున్నాడు. భూక్యా వెళ్ళిన వైపే చూస్తూ సన్నగా నవ్వుకుంది సోనా.
ఆ రాత్రి చిన్నింటిలో పడుకున్న సోనా దగ్గరికి మళ్ళీ వచ్చాడు భూక్యా. ఆమెపై అధికారంగా చెయ్యేసాడు. తోసేసి మంచం దిగి లేచి నిలబడింది. నిద్రపోతున్న పిల్లాడిని ఎత్తుకుని 'నన్ను అంటుకోనీయకపోతే ఈడిని నువ్వు అంటుకోడానికి ఈల్లేదు. నాకే కదా కన్నావ్‌ యెవరికో కనలేదు కందా' అన్నాడు ఓ ముతక మాటని వదులుతూ. చెరుకాకు సర్రున కనురెప్ప పై కోసినట్టైంది సోనాకి. వెనక నుంచి భూక్యా చొక్కా పట్టుకుని గుంజి గుమ్మానికి అడ్డంగా నిలబడి 'నా బిడ్డనీరు' అని లాక్కోబోయింది. చూరు కింద గోడమేకుకి తగిలిచ్చిన పలుపుతాడు తీసుకుని సోనాని గొడ్డుని బాదినట్టు బాది 'నీ బిడ్డ అంట, బిడ్డ! నువ్వేమన్నా పుట్టింటి కాడనుంచి తీసుకొచ్చినావా, సూది దారమే గంద తెచ్చింది అది తీసుకుని పోవే' అని వీధిలోకి నెట్టి తడిక బిగగట్టుకుని డాబా యింట్లోకి పోయాడు. పక్కలవాళ్ళు చోద్యం జూసినంత సేపు జూసి ఆ ఇంట్లో గోల మనకెందుకులే అనుకుని మెల్లగా టీవీల ముందుకి సర్దుకున్నారు. రెండు గంటలు గడిచి పోయాయి. సినిమాకి పోయిన రుక్కు తిరిగొస్తూ వీధిలో పడున్న సోనాని దాటుకుని ఏమి ఎరగనట్టు ముందుకుపోయింది. పలుపుతాడు దెబ్బలకి ఒళ్ళంతా పొంగింది సోనాకి. జ్వరం ముంచుకొచ్చింది. నోరు పిడచగట్టుకు పోతోంది. ఎవరన్నా నీళ్ళు ఇవ్వకపోతారా.. అన్నట్టు చూస్తూ వుంది. ఊరంతా సద్దుమణిగింది కానీ, గొంతులో చుక్క నీళ్ళు పడలేదు. ఆకాశంలో చంద్రుడికి మల్లే నడీధిలో సోనా. లోపల్నుంచి కృష్ణుడి ఏడుపు ఆగకుండా వినొస్తోంది. దాంతో జతచేరి భూక్యా కీచురు గొంతు. 'ఆపరా ముండ నా కొడకా..! ఎప్పుడు చూసినా గీ అని ఏడుస్తూనే వుంటాడు' అని విసుక్కుని 'ఈడిని తీసుకుపోయి దాని వొళ్లో వేసిరా పో' అన్నాడు. ఆ మాట ఎప్పుడంటాడా అని కాస్కుకూర్చున్న రుక్మి కృష్ణుడిని ఎత్తుకుని సోనా దగ్గరికి వచ్చి 'చెల్లీ, ఇదిగో బిడ్డ ఏడుస్తున్నాడు.. పాలిచ్చి పడుకోబెట్టు. అయినా నువ్వు భర్తకి ఎదురు చెప్పడమెందుకు, ఇన్ని దెబ్బలు తినుడు ఎందుకు, గుట్టుగా సర్దుకుని వుండొచ్చు గంద. నాకేమన్నా పిల్లా జెల్లా పుట్టునా.! ఇల్లు పొలానికంతటికీ నీ బిడ్డే వారసుడు గందా..! లోపలికి వచ్చి కాస్త యెంగిలిపడి సర్దుకుని పడుకో, ఆవు ఎదై వొకటే అరుస్తా వుంది. పొద్దున్నే హాస్పిటల్కి తోలుకుపోవాలి, నీళ్ళు మోయాలి. యెట్టా చేస్తావో ఏమో?' అని లోపలికి పోయి గది తలుపేసుకుంది. బిడ్డనేసుకుని లేచొచ్చి మళ్ళీ కుక్కి మంచంలో కూలబడింది సోనా.
మర్నాడు పొద్దున్నే ఆవుని ఆంబోతు ఉన్నకాడికి తోలుకుపోయి దాటించుకుని వచ్చింది. బిడ్డని వీపుకు గట్టుకుని పెద్ద ప్లాస్టిక్‌ సీసాల నిండా నీళ్ళు నింపుకుని వాటికి తాడు గట్టుకుని భుజాన వేసుకుని పాడి ఆవుని ఎద్దులని తోలుకుని చేను వైపుకి పోయింది. కానుగ కొమ్మకి ఉయ్యాల కట్టి బిడ్డని అందులో వేసింది. పాడి ఆవుని చెట్టుకి కట్టేసి గడ్డి వేసింది. నాగలి కట్టి మడి దున్నుతూ దూరంగా వస్తున్న మనిషిని చూసి సంబరపడింది సోనా. దుక్కి ఆపి ఎదురెళ్ళింది. 'అన్నా' అని వాటేసుకుని ఏడ్చింది. ఇంత దూరం యెట్లా నడిస్తివి. మధ్యాహ్నంకి నేనే యింటికి వస్తును గందా' అంది. 'అబ్బ ఈ కొండ కింది తండా యింత దూరం వుంటదనుకోలేదు చెల్లి. చెల్లెలు కొడుకని పొలాలు వున్నాయని ఇంత దూరం నిన్నిస్తాడనుకోలేదు బాపు. ఈ అడివిలో పడి మూఢాచారాలలో మగ్గుతా వుంటివి. మీ పక్కింటి వాళ్ళు రోజూ అమ్మకి ఫోన్‌ చేసి నీ కష్టాలు చెపుతావుండే. నువ్వేమో పెదవిప్పి చెప్పకపోతే యెట్టా. నీ వరస నచ్చలేదు చెల్లీ..! నువ్వు వూ అంటే.. ఆడ్ని మూడు చెరువులు నీళ్ళు తాగిచ్చి నీ బిడ్డనీ నిన్ను యీడ నుండి తప్పించి తీసుకునిపోతాను అన్నాడు మురళీ.
'అన్నా, వేలు మనదే కన్ను మనదే కదన్నా. రెండో పెళ్ళి చేసుకునే రోజు పెద్దమనుషుల ముందు వొప్పుకున్నా కదన్నా. పెద్దమ్మవారు నెత్తిమీద కూకుని అట్టా వొప్పుకునేలా చేసింది. వొప్పుకునేదాకా యెన్ని దినాలు నస పెట్టినాడని. నిలుచున్నా కూకున్న పండున్నా ఆఖరికి గుడికి పోయినా పక్కపక్కనే చేరి.. రాగి సంకడిలో చికెన్‌ ముక్కని తిన్నట్టు మెదడుని నంజుకు తిన్నాడు. ఉప్పలమ్మ కోపం వచ్చి ఇల్లు మొత్తాన్ని జీవాలని వూడ్సి పెట్టేసింది. ఒక్కసారే అమ్మ నాయనని కాటికి చేర్చాను. వొంటిగాడిని అయిపోయాను. ఆ దోషం పోవాలంటే మాశిమ్మని పెండ్లాడాలని, లేకపోతే పుట్టబోయే బిడ్డకి కూడా కీడు జరుగుద్ది' అని గణాచారి చెప్పాడంట. అట్టా చెప్పి చెప్పి నాచేత వొప్పించాడు అని తన బతుకు బుగ్గయిన తీరుని చెప్పింది.
'రుక్కు ఆ గణాచారి చెల్లెలేనంట కదమ్మా. బావకన్నా వయసులో చాలా పెద్దదంటా కదా!'
'యేమో అన్నా! అవన్నీ నాకంత తెల్వ' అంది తలదించుకుని. కాడి వదిలేసి బిడ్డని చంక నెత్తుకుని పశువులని తోలుకుని యింటికి వచ్చారు అన్నా చెల్లెలు.
'అబ్బో ..లగ్గమయిన మూడేళ్లకి గాని బావని చూడను కుదిరిందే నీకు!' అన్నాడు భూక్యా మంచం పైనుంచి లెగవకుండానే. 'చేసే వుజ్జోగం అట్టాంటిది బావా! చెల్లి పెళ్లికే నేను రాలేకపోతిని గందా! అయినా, నువ్వేమన్నా కొత్తోడివా యేంటీ? అన్నాడు
'మా పెండ్లికి నువ్వు లేవు గందా, నీకేమి తెలస్తాది ఇక్కడ ఏం జరిగిందో? మీ చెల్లిని మేనమామ కొడుక్కి చేయాలనే గందా లగ్గం పెట్టితిరి. ఆడేమో లగ్గం రోజుకి మొహం తప్పించే, ఎక్కడోచెట్టుకి ఉరేసుకుని చచ్చిపోయే నీ చెల్లిని చేసుకోవడం యెందుకిష్టం లేకపోయిందో యెవరికి యెరుక. సమయానికి నేను అక్కడుంబట్టే మా అమ్మ పోరింది.. దీన్ని చేసుకోమని. నీ చెల్లెలిది ఇనపపాదం. ఎక్కడ పాదం పెడితే అక్కడ నాసినం అయిపోద్ది. నీ చెల్లెల్ని లగ్గమాడేకే మాకు కష్టాలు వచ్చిపడ్డాయి. గత్తరొచ్చి మందంతా చచ్చినట్టే మా అమ్మ నాన్న చచ్చిపోయిరి' అన్నాడు.
'తాగేనీల్లు బాగోక డయేరియా వచ్చి చచ్చి పొతే మధ్యలో నా చెల్లెలు యేం చేసింది బావా? అయినా ఆ దినాల్లో మీ వూర్లో చాలామంది చచ్చిపోయారు కదా! తండాల్లో వాళ్లకి చెప్పినట్టు నాకు కథలు చెప్పకు. ఈ కథలు చెప్పే నా చెల్లికి చాలా అన్యాయం చేసావు నువ్వు. ఆ వుసురు గొట్టుద్ది నీకు.'
'చెల్లిని చూడటానికి వొచ్చావా, పంచాయితీ పెట్టను వొచ్చావా? అంత కష్టమనిపిస్తే నీ చెల్లిని తీసుకుని పో..! నా కొడుకుని మీకియ్య. ఏమేవ్‌, రుక్కు, సూది దారం, మొత్త ఇటు పడెయ్యి. ఈ సాతాను దాన్ని అన్న తోడ్కొని పోతాడంటా అని కేకేసాసాడు. రుక్కు సోనాకి పెండ్లి నాడిచ్చిన సూదులు దారాల పూసల డిబ్బీ, మెత్త తీసుకొచ్చి అరుగుమీద పెట్టి కృష్ణుడిని ఎత్తుకుని లోపలికి పోయింది.
'వద్దన్నా, నా రాత ఇట్టా అని సర్దుకుంట. బిడ్డని వొదిలి నేనుండలేను. నేను పోతే నీళ్ళు మోసేదానికన్నా పనికొచ్చిది అని రుక్కుని వొప్పించి ఇంకోదాన్ని లగ్గం చేసుకుంటాడు. ఆడిబుద్ది అంతే'
'రుక్కు మీద కూడా మోజు తీరిపోయిందమ్మా ఆడికి. పోనీ వాడితో అప్పుడప్పుడైనా సర్దుకోమ్మా, నీ కష్టాలు తగ్గుతాయి' అన్నాడు.. చెల్లి కళ్ళలోకి నేరుగా చూడకుండా.
'నిలువునా పేణమన్నా తీసుకుంటా కాని వాడికి వొగ్గి యింకా బిడ్డలని కనీయలేనన్నా. ఆ తండ్లాట కూడా నాకొద్దన్నా' అంది.
'గుదికొయ్యకి దూడని కట్టేసి పాలు పిండుకోడానికి ఆవుని తిప్పుకున్నట్టు నా చెల్లి జీవితాన్నే నీ చుట్టూ తిప్పుతున్నావ్‌ కదరా! బద్మాష్‌..' అని తిట్టుకున్నాడు. 'నీ కోసమే ఈ ఫోన్‌ కొని తెచ్చా. రోజూ అమ్మ బాపుతో మాట్లాడు, నీకేం కష్టం అనిపించినా ఫోన్‌ చేయి. తెల్లారేసరికి నీ కాడ వుంటా, నేను పోయొస్తా చెల్లీ!' అన్నాడు కళ్ళ నీళ్ళు దాచుకుంటూ. మళ్ళీ తొందరగానే వొస్తానులే.. అని వెనక్కి వెనక్కి తిరిగి చెల్లిని చూసుకుంటూ పోయాడు.

అన్నట్టుగా పదిరోజులకల్లా రానే వచ్చాడు మురళీ. బోర్‌ వేసేవాళ్లని కూడా తీసుకు వచ్చాడు. రెండు చోట్ల దించినా వందల అడుగులోతుకి పోయినా జల జాడ చిక్కక పోయేసరికి వుసూరుమన్నాడు. 'ఈడ భూదేవి తల్లి కండ్లలో కూడా నీరింకి పోయిందనుకుంటా అన్నా!' అంది నవ్వుతూ. నవ్వు ఎట్టా వస్తందమ్మా నీకు? అన్నాడు విచారంగా.
'చదువుకున్న తెలివితేటలు చూపిత్తారు' ఆ మాత్రం బోర్లు వేయించడం మాకు తెలియకా? అన్నాడు వెటకారంగా భూక్యా. పెద్ద కాలువకి నీళ్ళు వొదిలినంత కాలమూ తండాలో బాయిల్లో నీళ్ళు వుంటాయి. ఎండల కాలంలోనే యిబ్బంది. గొడ్డు గోదా మందకి తాగేదానికి నీళ్ళు కావాలి, ఆడది బిందె పుచ్చుకుని నీళ్ళు మోయాలి.. మగోడు పుల్లరి కాపు కాయాలి, కట్టెల మోపు మొయ్యాలి. మరి ఇంటో పని చేయడానికి మడిసి వుండాలి కదా! అందుకే రుక్మిని పెళ్ళి చేసుకున్నా అని అర్ధం చేసుకోవాలె.. మడి వుంటే మాత్రం మాన్యాలు పండటానికి నీళ్ళు వుండొద్దూ అన్నాడు భూక్యా.. తానూ ఏమీ తప్పు చేయనట్టు.
చెల్లి తలపై చెయ్యేసి 'ఆ దేవుడే చల్లగా చూడాలి నిన్నూ నీ బిడ్డనీ' అంటూ ఏంచేయలేక గొణిగి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ బోర్‌ లారీ ఎక్కేసి పోయాడు.
మిట్ట మధ్యాహ్నపు ఎండ నిప్పులు చెరుగుతోంది. టింగ్‌.. టింగ్‌ మంటూ చేతి పంపు కొట్టినప్పటి చప్పుడు. 98.. 99.. 100.. అంకెలు లెక్కబెట్టుకుంటూ అలుపొచ్చి ఆగి ధార కింద బెట్టిన బిందెలోకి తొంగి చూసిన సోనా... వూసురుమని నిట్టూర్చి 'దేవుడా! ఆ బిందె నిండటానికి చేతులు నడుము పడిపోయేటట్టు ఇంకెన్నిసార్లు పంపు కొట్టాలో అని విచార పడుతుండగా...
'నిద్ర లేచినదగ్గర్నుండి ఆ పంపుని పట్టుకుని యేలాడతానే వుంటావ్‌ కదే సోనాబాయీ. ఆ పంపన్నా విరిగింది కానీ, నీ చేతులు యిరగడం లేదు. ఏం మోత, దిక్కుమాలిన మోత. తండాలో నుంచి ఇక్కడిదాకా బిందెలేసుకుని నీళ్ళకి తిరుగుతారు గానీ, పంచాయితీ వాళ్ళని ట్యాంక్‌ లతో నీళ్ళు పోపియ్యమని అడగరు' అని గొణుక్కుంటూ వచ్చి నిలబడింది లక్ష్మి. 'దిగుడు బాయిలో ఇయ్యాల నీళ్ళే వూరడంలేదమ్మా! ఊరినా బురద బురదగా ఉండాయి. ఆటి కోసమే కొట్టుకుంటా వుండారు. మీరైతే యేమీ అనరని ఇటొచ్చా' వేడుకోలుగా చూస్తూ చెప్పుకుంది. సరేలే, ఇయ్యాలటికి మోసింది చాల్లే, నీళ్లన్నీ మీరే మోసుకుపోతే మేమైపోవాలి. లక్ష రూపాయలు పెడితే కానీ, నీటిచుక్క తగలడం లేదు. మమ్మల్ని వుద్దరీయడానికి ఆడ నుంచి ఈడ దాకా వస్తారు. అని నాలుగు మాటలరాళ్ళనేసి గేటు దగ్గరే నిలబడింది... సోనా బిందెలెత్తుకుని బయటకి దాటితే గేటు తాళం వేసుకోవడానికి అన్నట్టు. వెనక చూపులు సూదులు గుచ్చుకున్నట్టు గుచ్చుకుంటుండగా బిందెలనీ కేనులని నింపుకుని పైకెత్తుకుంటుండగా...
'ఎలక్షన్లు వచినప్పుడన్నా గట్టిగా పట్టుబట్టి తండాలో లోతు బోర్లు వేసి వాటర్‌ ట్యాంకు కట్టించమని అడగొచ్చు కదా! రెండు వందల ఓట్లు వుండాయి. మీ ఆయన వార్డ్‌ మెంబర్‌ కూడా, అడగడానికి కూడా నోర్లు అరువియ్యాలి మీకు అంటూ విసుక్కుంది. 'లక్ష్మి అమ్మగారు చెప్పింది నిజమే, లేకపోతే నీళ్ళు మోయడానికే యింటికొక మనిషి అవసరపడతన్నారనే సాకు చెప్పి రెండో పెళ్ళాన్ని రాజమార్గంలో తెచ్చుకుంటారు తండాలో మగవాళ్ళు' అనుకుంది సోనా.

తల మీద రెండు బిందెలు రెండు చేతుల్లో రెండు పదిలీటర్ల ప్లాస్టిక్‌ కేన్‌లు పుచ్చుకుని తండా వైపు నడక సాగించింది సోనా. తలలోంచి చెమట ధారగా జారుతూ ముక్కు కొస నుంచి కిందికి జారిపడుతూ కొన్ని చుక్కలు పెదాలపై పడుతూ. అప్రయత్నంగా పెదాలని తడుపుకుని ఉప్పగా తగిలిన చెమట చుక్కలని 'ఉఫ్‌' అని వూదిపడేసి గబాగబా నడక సాగించింది. మధ్యలో మోటారు బైకు మీద పోతున్న కాలేజీలో చదువుకునే తండా పిల్లగాడు. టీవీలో కనబడే దృశ్యం గుర్తుకొచ్చింది.. గతుకుల రోడ్డుపై కూడా కుండ కింద పడకుండా చుక్క నీళ్ళు చిందకుండా బండిపై సవారీ చేయుడు సులువేమో కానీ, నెత్తి మండకుండా కాలు కాలకుండా చుక్క నీరు యింటికి వచ్చేది కల్ల.. ఈసారి అన్న వచ్చినప్పుడు బండి అన్నా కొనీయమని అడగాల ఈ నీళ్ళ మోసుడు తప్పడానికి. అప్పుడు దూరంగా పోయి అయినా బండికి కట్టుకుని నీళ్ళు మోసుకోవచ్చు' అనుకుంది.
వేప చెట్టుకి కట్టేసిన పాడి ఆవు దూరంగా వస్తున్న సోనాని చూసి తలని విదిలిస్తూ లేచి నిలబడి మెడలో పలుపుతాడు లాక్కుంటోంది. ఇంటి పక్కనే వేసిన చిన్న పాకలో కట్టేసిన దూడ కూడా సోనా వైపు ఆశగా చూసింది. ఆ పాక ఎదురుగా ఎండలో నేల మీది కూర్చుని గిన్నెలో వున్న అన్నాన్ని రెండు వేళ్ళతో ఒక్కో మెతుకుని తీసుకుని తింటూ.. మధ్య మధ్యలో చుట్టూ చేరిన కోడిపిల్లలకి మెతుకులు విసురుతూ చిద్విలాసంగా నవ్వుకుంటున్న సోనా కొడుకు కృష్ణుడు. 'అమ్మా భోభోలు భోభోలు' అన్నాడు తల్లిని చూసి. తల్లి కోడి కృష్ణుడి ఎదురుగా నిలబడి ఎట్టా గొట్టా బెదరగొట్టి గిన్నెలో వున్న అన్నాన్ని ఎగజిమ్మి పిల్లలకి పెట్టాలని కాసుకు కూర్చున్నట్టుంది. దూరంనుండే.. 'ఉష్‌ ఉష్‌' అంటూ కోడిని పిల్లలని అదిలించి.. చేతుల్లో వున్న నీళ్ళ కేన్‌లని అరుగు మీద పెట్టి గుమ్మం ముందు నిలబడింది రుక్కు. వచ్చి నెత్తి మీద ఉన్న బిందెల్ని దింపడానికి సాయ పడుతుందేమోనని కొంచెంసేపు చూసింది. దర్జాగా పరుపు మంచంపై పడుకుని టీవీ సీరియల్‌లో మునిగిపోయిన ఆమె సోనాని చూడనట్లు నటించింది. మోకాళ్ళు వంచి రెండు బిందెలని జాగ్రత్తగా కిందికి దించి బలంగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ తల మీద చుట్టగా పెట్టుకున్న తుండుని విదిల్చుకుంటూ వెళ్లి ఎండలో కూర్చున్న కొడుకుని గబుక్కున ఎత్తుకుని చంకలో కూర్చో బెట్టుకుని చెట్టు కిందకి పోయింది. ముఖం తుడుచుకోబోతుండగా కింది పెదవిని ముందుకు నెట్టి.. 'ఫ్ఫ్‌ ట్రూ ప్ఫ్‌ ట్రూ' అమ్మా అన్నాడు శబ్దం చేస్తూ .
కుండమీద మూతపై బోర్లించిన గ్లాసు తీసుకుని మూత తీసి నీళ్ళు ముంచబోయి ఖాళీగా కనబడిన కుండని చూసి నివ్వెరపోయింది సోనా. గుమ్మంలో నిలబడిన రుక్కు.. 'వొళ్ళు చిట బుడతుంటే ఆగలేక మంచి నీళ్ళ కుండలో నీళ్ళు పోసుకున్నా. మరి ఏం చేయను. గాబులో చుక్క నీళ్ళు లేకపోయే' అంది. 'నడిపెండలో మళ్ళీ బిందెలేసుకుని రెండు మైళ్ళు నడిచిపోవాలి గాబోల్సు? మనసులో అనుకుంటూ అప్పుడే దించిన బిందెలో నుంచి నీళ్ళు ముంచుకొచ్చి కృష్ణుడుకి తాగించబోతుంటే.. కళ్ళ నుంచి రెండు చుక్కలు గ్లాసులోకి రాలిపడి ఆ నీళ్ళలో కలిసిపోయాయి. ఏ నీళ్ళు అయితేనేం రంగు ఒకటేగా అనుకుంది సోనా.